ik houd niet van vakantie

Het is ongeveer 15 jaar geleden dat ik voor het laatst iets deed wat op vakantie leek. Het betekent dat ik eigenlijk altijd wel aan het werk ben, máár ik ben er ook voor gaan zorgen dat ik elke week een béétje op vakantie ben. Ontspanning is natuurlijk wel van levensbelang. Van op vakantie zijn word ik chagrijnig, ik mis thuis, ik mis werk en na een dagje door een stadje slenteren of een bergwandeling maken heb ik het wel gezien.

Daarentegen kan ik enorm genieten van een zakelijke afspraak in de zomer, die ik dan combineer met een bezoekje aan een voor mij nieuwe stad. In de maanden waarop Nederland niet massaal vakantie heeft, voel ik me een reiziger als ik langs de snelweg een broodje eet. Ik geef toe, het is haast een afwijking, maar langs snelwegen heb ik vaak een ultiem vakantiegevoel. Dat komt waarschijnlijk door de jaren dat ik roadtrips door de VS maakte. Dat gevoel komt een beetje terug als ik tussen de vrachtauto’s op een parkeerplaats sta (ik zei al, het is een afwijking 😊).

Het fijne van niet op vakantie gaan is dat je geen berg werk voor de vakantie hoeft weg te werken en ook niet hoeft te acclimatiseren als je weer thuis bent. Ik begrijp het goed als je wel echt weg wilt, want dan stap je even uit het gewone leven en kun je je gedachten verzetten. Maar hoe mooi is het als je gewone leven voldoende van die momenten heeft. Mij geeft het in ieder geval veel plezier om zo te leven en te werken (en natuurlijk ben ik wel eens een dagje helemaal vrij van werk).

Een werkleven waar je geen vakantie van hóeft te nemen vind ik een groot geluk. Nooit té veel werk en elke dag genoeg tijd om even te mijmeren, afstand te nemen of een boek te lezen. Het heeft wat jaren gekost om dat voor elkaar te krijgen, maar ik zou niet anders meer willen. Ik kom eigenlijk nooit iemand tegen die dit ook zo doet, maar ze zijn er vast.

Herken jij dit?