werk en zingeving

Deze week promoveerde Jacky van de Goor op het onderwerp ‘zingeving’. Ze schreef er een prachtig boek over: ‘Je leven in één herinnering’. Voor haar onderzoek vroeg ze mensen welke éne herinnering ze mee zouden nemen naar het hiernamaals. De antwoorden gingen over ‘verwondering, overgave, ontmoeting en verbinding ervaren’.

Ik moest denken aan ál die gesprekken die ik voerde met mensen die naar een andere baan op zoek wilden of moesten. Hun verhalen gingen vaak over het verlies van gevoel van verbondenheid met de organisatie door alle regels en procedures, over het gebrek aan echte ontmoetingen door efficiency-eisen, over uurtjes moeten tellen, in plaats van lekker door kunnen werken aan wat zij als belangrijk zagen.

Zingeving is iets dat we naar de achtergrond hebben geschoven. We zijn het gaan zien als iets dat ons toevallig overkomt, als iets vaags. Zingeving blijkt echter zo concreet als maar kan. Het zit in ‘rituelen’, zoals het samen lunchen op het werk (wat meer en meer verdwijnt), in échte ontmoetingen, tijd hebt om naar een klant te luisteren, ruimte ervaren om een collega te helpen en elkaar niet als concurrenten te hoeven zien. Zingeving zit vooral in aandacht. Aandacht geven én krijgen.

In uren tellen, efficiency meten, beoordelingen uitdelen en targets halen zit weinig zin. Het geeft ons misschien een goed gevoel over onszelf als we de beste blijken, maar dat blijken nou net níet de gebeurtenissen die mensen noemen als wordt gevraagd welke herinneringen ze hun leven lang mee willen nemen.

28 februari 2021